Τα παλιά σφραγίσματα με αμαλγάματα, τα γνωστά σε όλους μας μεταλλικά σφραγίσματα με το μαύρο χρώμα, εκτός από αντιαισθητικά έχουν αποδεδειχθεί χωρίς αμφιβολία, εξαιρετικά επικίνδυνα για την υγεία όχι μόνο του στόματος αλλά και τη συνολική υγεία του ατόμου. Πολυετείς έρευνες έχουν καταδείξει ότι η χρήση των μεταλλικών αμαλγαμάτων που εμπεριέχουν τοξικό υδράργυρο αλλά και άλλα βαρέα μέταλλα – χαλκό, άργυρο, μαγγάνιο –προκαλούν χρόνια δηλητηρίαση (τοξίκωση) οδηγώντας σε πολλά σοβαρά παθολογικά προβλήματα. Η χρήση των μεταλλικών αμαλγαμάτων συνδέεται με πτώση του ανοσοποιητικού, αδυναμία μνήμης, αστάθεια και με πολύ σοβαρές ασθένειες, όπως Alzheimer, Πάρκινσον, αυτοάνοσα νοσήματα, αλλεργίες, υπογονιμότητα, κ.ά., ενώ ίχνη υδραργύρου εντοπίζονται, στους βλεννογόνους, σε ιστούς και στα ούρα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, έπειτα από σχετικές έρευνες, διαπιστώθηκε ότι τα σφραγίσματα με αμαλγάματα απελευθερώνουν συνεχώς ποσότητα ατμών υδραργύρου. Διεθνείς οργανισμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, το Ιατρικό Ερευνητικό Κέντρο της Σουηδίας και το Ινστιτούτο Οδοντιατρικών Υλικών Στοκχόλμης - Σκανδιναβίας αλλά και πολλά πανεπιστημιακά ερευνητικά κέντρα επιβεβαίωσαν τα πορίσματα των ερευνών αυτών και επιπλέον ανακοίνωσαν τα δικά τους πορίσματα. Ο υδράργυρος από τα σφραγίσματα δοντιών με αμαλγάματα αποθηκεύεται στους ιστούς - εγκέφαλο, γεννητικούς αδένες, νεφρά, ήπαρ - και επηρεάζει ακόμη και το κύημα μέσα στον πλακούντα. Ως αποτέλεσμα των ερευνών αυτών, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει συστήσει στους οδοντιάτρους τη χρήση ειδικών συσκευών συλλογής αποβλήτων υδραργύρου, ενώ στις σκανδιναβικές χώρες έχει απαγορευθεί η χρήση τους στα πλαίσια της πρόληψης της υγείας των πολιτών.
